Stefan Lubomirski – ojciec polskiego Olimpizmu
Startują Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro. Atmosfera rywalizacji i ducha walki będzie towarzyszyła fanom sportu przez najbliższe 21 dni. Z tej okazji warto przypomnieć sposób, w jaki Polacy po raz pierwszy znaleźli się na Olimpiadzie oraz osoby, którym to zawdzięczamy. Jedną z takich osób był książę Stefan Lubomirski.
Minęło ponad 90 lat, odkąd polska reprezentacja po raz pierwszy wzięła udział w Igrzyskach Olimpijskich. Do tego czasu udało się nam zdobyć 20 medali podczas igrzysk zimowych oraz aż 271 na igrzyskach letnich. Przez 21 dni będziemy obserwować zmagania naszych rodaków podczas tegorocznej Olimpiady z nadzieją, że powrócą do Polski odznaczeni złotem, srebrem lub brązem.
Przełomowy moment
12 października 1919 roku. W sali konferencyjnej Hotelu Francuskiego w Krakowie odbywa się zjazd założycielski. Biorą w nim udział polscy działacze lekkoatletyczni, turystyczni i narciarscy, którzy dzień wcześniej powołali do życia Polski Związek Lekkiej Atletyki. Mają jeden cel: zorganizować po raz pierwszy start reprezentacji Polski na Igrzyskach Olimpijskich w Antwerpii w 1920 roku. Rezultatem spotkania jest utworzenie Polskiego Komitetu Olimpijskiego – instytucji odpowiedzialnej do dnia dzisiejszego za organizację udziału polskich zawodników w Igrzyskach Olimpijskich. Na jej czele staje książę Stefan Lubomirski, zastąpiony później przez swojego kuzyna – Kazimierza Lubomirskiego. Oficjalny protektorat nad instytucją obejmuje sam naczelnik Państwa – Józef Piłsudski. Założyciele komitetu nie wiedzą wówczas, że ich plany pokrzyżuje wojna polsko-bolszewicka, która opóźni start polskiej reprezentacji o cztery lata.
Pierwszy prezes PKOL
Postacią, która zainicjowała całe przedsięwzięcie, był książę Stefan Lubomirski. Urodzony w 1862 roku arystokrata zamieszkiwał XVII-wieczny pałac w Kruszynie pod Częstochową. Wielką pasją Lubomirskiego była hodowla koni. W 1895 roku wspólnie z braćmi – Stanisławem i Władysławem założył spółkę, która zajęła się prowadzeniem stadniny. Dwa lata później na pobliskim folwarku w Widzewie dzięki wspólnym staraniom rodziny została otwarta najnowocześniejsza w Polsce stadnina koni. W późniejszych latach życia Stanisław Lubomirski był członkiem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego z siedzibą w Szwajcarii. Za swoją działalność i wielki wkład w rozwój sportu został odznaczony węgierskim Orderem Zasługi II klasy oraz niemiecką Odznaką Honorową Olimpijską II klasy.
Minęło ponad 90 lat, odkąd polska reprezentacja po raz pierwszy wzięła udział w Igrzyskach Olimpijskich. Do tego czasu udało się nam zdobyć 20 medali podczas igrzysk zimowych oraz aż 271 na igrzyskach letnich. Przez 21 dni będziemy obserwować zmagania naszych rodaków podczas tegorocznej Olimpiady z nadzieją, że powrócą do Polski odznaczeni złotem, srebrem lub brązem.
Przełomowy moment
12 października 1919 roku. W sali konferencyjnej Hotelu Francuskiego w Krakowie odbywa się zjazd założycielski. Biorą w nim udział polscy działacze lekkoatletyczni, turystyczni i narciarscy, którzy dzień wcześniej powołali do życia Polski Związek Lekkiej Atletyki. Mają jeden cel: zorganizować po raz pierwszy start reprezentacji Polski na Igrzyskach Olimpijskich w Antwerpii w 1920 roku. Rezultatem spotkania jest utworzenie Polskiego Komitetu Olimpijskiego – instytucji odpowiedzialnej do dnia dzisiejszego za organizację udziału polskich zawodników w Igrzyskach Olimpijskich. Na jej czele staje książę Stefan Lubomirski, zastąpiony później przez swojego kuzyna – Kazimierza Lubomirskiego. Oficjalny protektorat nad instytucją obejmuje sam naczelnik Państwa – Józef Piłsudski. Założyciele komitetu nie wiedzą wówczas, że ich plany pokrzyżuje wojna polsko-bolszewicka, która opóźni start polskiej reprezentacji o cztery lata.
Pierwszy prezes PKOL
Postacią, która zainicjowała całe przedsięwzięcie, był książę Stefan Lubomirski. Urodzony w 1862 roku arystokrata zamieszkiwał XVII-wieczny pałac w Kruszynie pod Częstochową. Wielką pasją Lubomirskiego była hodowla koni. W 1895 roku wspólnie z braćmi – Stanisławem i Władysławem założył spółkę, która zajęła się prowadzeniem stadniny. Dwa lata później na pobliskim folwarku w Widzewie dzięki wspólnym staraniom rodziny została otwarta najnowocześniejsza w Polsce stadnina koni. W późniejszych latach życia Stanisław Lubomirski był członkiem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego z siedzibą w Szwajcarii. Za swoją działalność i wielki wkład w rozwój sportu został odznaczony węgierskim Orderem Zasługi II klasy oraz niemiecką Odznaką Honorową Olimpijską II klasy.
Początki narodowej reprezentacji
Polska ekipa złożona z 8 reprezentantów po raz pierwszy wzięła udział w I Zimowych Igrzyskach Olimpijskich zorganizowanych w 1924 roku we francuskiej miejscowości Chamonix pod nazwą „Tygodnia Sportów Zimowych”. W 16 konkurencjach wystartowało 314 zawodników z 19 krajów. Polakom nie udało się wywalczyć żadnego medalu. Sytuacja odmieniła się tego samego roku podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Paryżu. Wtedy to polscy zawodnicy zdobyli dwa medale – srebrny w kolarstwie torowym oraz brązowy w jeździectwie. Pierwszy złoty medal olimpijski dla Polski zdobyła cztery lata później Halina Konopnicka w rzucie dyskiem podczas Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie.
