Książka profesora Karpowicza
Po ogromnym sukcesie pierwszej polskiej książki kucharskiej „Compendium ferculorum albo zebranie potraw” oraz „Lubomirscy w Wilanowie. Polityka i prywatność” władze Fundacji Książąt Lubomirskich zdecydowały się ponownie, we współpracy z Muzeum Pałacem w Wilanowie, zaangażować w projekt wydawniczy.
„Stanisław Herakliusz Lubomirski i artyści” to dzieło Mariusza Karpowicza - wybitnego profesora Uniwersytetu Warszawskiego. Książka prezentuje zamiłowanie księcia do sztuki i kultury oraz jego liczne kontakty ze sławnymi twórcami - Tylmanem z Gameren czy Francesciem Antonio Giorgioli.
W latach siedemdziesiątych XVII wieku Stanisław Herakliusz Lubomirski stał się jednym z najbardziej znanych mecenasów sztuki i architektury w Polsce. Dzięki swojej fortunie zrealizował wspaniałe i oryginalne projekty. Na Mokotowie w 1678 roku powstała „Arkadia”, zaprojektowana przez Tylmana z Gameren. W Ujazdowie książę ufundował Ermitaż i Łazienkę. Rozpoczął również tworzenie parku, który zachwycał swoim wysmakowanym pięknem i układem kompozycyjnym. W Czerniakowie ufundował kościół Bernardynów, gdzie miało znajdować się nowe rodzinne mauzoleum.
Pełniąc funkcje mecenasa książę wspierał także szeregi krajowych artystów. Jednym z jego podopiecznych był Jan Andrzej Morsztyn, pisarz polityczny i urzędnik państwowy spokrewniony z rodziną książęcą.
Prawdziwą pasją księcia Lubomirskiego stało się tworzenie wierszy. Pierwsze dokonania literackie pochodzą z 1664. Najprawdopodobniej pierwszym utworem była „Ermida”, kolejnym „Adverbiorum moralium sive de wirtute et fortuna libellus”. „Ermida” to polemika z mitem arkadyjskiej szczęśliwości, drugie dzieło ma charakter moralizatorski, gdzie w cnocie upatruje oparcia wobec zmian fortuny.
Lubomirski zasłużył sobie na miano „polskiego Salomona” dzięki publikacji parafrazy „Ksiąg Eklezjastesa” i „Tobiasza wyzwolonego”. Wyłożył tam swoje poglądy na temat ludzkiego poznania, ograniczeń umysłu i wiary w doświadczenie. Kolejnym dziełem był dialog polityczny dotyczący bolączek państwa polskiego „De vanitate consiliorum”, uważany przez niektórych badaczy za najlepszą pracę Lubomirskiego.
Książka profesora Karpowicza „Stanisław Herakliusz Lubomirski i artyści” to wyjątkowe i ponadczasowe dzieło - prezentujące bogactwo informacji i zbiór umiejętnie wkomponowanych barwnych ilustracji.
